BİR EĞİTİMCİ, BİR İNSAN: ŞAKİR ÇORUH

Bizim gibi gazeteci ve yazarların tarihe karşı sorumlulukları vardır. Bazen geçmişi de yazmak ve hatırlatmakta bunlardan biridir.

Türkiye'nin bir çok yerinde öğretmen olarak çalışan en son Gölköy ilçemizde öğretmen ve müdürlüklerinden sonra Gazi ilkokulunun efsane müdürü Şakir Çoruh'dan bahsediyorum.
Benim tanımam Yetiştirme Yurdu müdürlüğünden gelmektedir. Rahmetli babam Avni Karaer, yurdun şoförlüğünü yaparken bazı zamanlarımız yurdun bahçesinde oyun oynamakla geçerdi. Şimdiki adı Güzelyalı Mahallesi'nde olan eski devlet hastane binası yetiştirme yurdu idi.
Şakir öğretmen 1965-1981 yılında Yetiştirme yurdu müdürü olarak görev yaptı. 70 yıllara yakın eski haki renk bir kamyonet ile yurdun girişinde ki dereye uçup kaza yaptıklarında öyle korkmuştum ki, çocuk aklımla o bölge kapatılan kadar kenarına bile yaklaşmamıştım.
Kibarlığı, şıklığı, naif ve sevecen kişiliği ve de öğretmenliği ile sevilen bir insan oldu Ordu'da. 1981 yılında emekliye ayrılırken aynı yıl Milli Eğitim Bakanlığınca Ordu'da yılın öğretmeni seçildi.
1990-1995 yılları arasında Özel Ordu Lisesi (bugünkü Doğa Koleji) kurucu ilk kısım müdürü olarak görev yaparken 26.06.1995 yılında hayata gözlerini yumdu.
1974 senesinde öğretmen Ayten (Alan) Çoruh ile evlenmiş ve o evliliğinden olan, şimdi Eczacı Ömer Çoruh, Ordu Büyükşehir belediyesi Oski Proje şube müdürü Tamer Çoruh'un babası idi. Zaman zaman yerel gazetelere eğitim ve diğer konularda da makale yazardı. Karadeniz 52 gazetesinde yayınlanmış bir makalesi elime geçince tekrar rahmet ve özlemle anıp bir kaç fotoğrafı ile bu yazıyı paylaşmak istedim.

EROL KARAER