Bizde neden birbirimize saygı ve hoşgörü yok!
İşim gereği 22 ülkeye gittim. Her ülkede insanların birbirlerine bizden daha saygılı davrandıkları dikkatimi çekti.
Gönüllü olduğum, çalıştığım kurumlarda yabancı öğrencilerle röportajlar yaptım. Çoğuna ülkesiyle TR'nin farkını sorduğumda "Hep kavga ediyorsunuz" cevabını aldım.
O ülkelerde insanların saygısını en çok trafikte görüyordum.
Meğer onlar da bizim saygısızlığımızı en çok trafikte görüyormuş. Burkina Fasolu bir çocuk gülerek anlatmıştı: "İnsanlar metrobüste durduk yere sana ne deyip birbirini dövüyorlar." diye. Komik bulmuş tabii.
Singapur'da taksiye, hatta kendi özel aracına nasıl binebileceğine dair kurallar vardı.
Afrika’nın ortasındaki Çad’da, geleneklere göre selamlaşmanın nasıl olması gerektiğini dinlemiştik uzun uzun.
Bir tarafta kanunlar diğer tarafta gelenek çiziyordu insanların sınırlarını.
Oysa biz, kanunlarını koyamamış ve geleneğini sevmeyen bir toplumuz. Birini yapamıyoruz, diğerini istemiyoruz.
Böylece ortaya garabet bir toplum çıkardık. Birbirine tahammül edemeyen, dinlemek istemeyen, her an kavgaya ve kandırmaya hazır milyonlarca insan var.
Üstelik bunun kutuplaşmayla ilgili olduğunu sanmıyorum. Yaya yolunda birini görünce gaza basanlar, trafikte birbirinin canına kast edenler, kuyrukta diğerinin önüne geçmeye çalışanlar, 50 TL’lik ürünü 1000 TL’ye satanlar, düzenbaz patronlar…
Hiçbiri siyasi düşüncemize, dini inancımıza bakmıyor. Hepimizi aynı ölçüde kandırmaya, dolandırmaya, yeri gelirse öldürmeye çalışıyorlar.
Çünkü dur diyecek bir kanun yok, dışlayacak bir gelenek yok.
Herkesin üzerinde anlaştığı ortak bir dayanak noktası olmayınca herkes bildiği gibi yaşamaya çalışıyor. Tıpkı vahşi doğada olduğu gibi. Kim kimi yerse.
-Erhan İdiz-