Erzincan'a Girdim Ne Güzel Bağlar

'Erzincan'a girdim ne güzel bağlar.', Erzincan Halk Türküleri içinde en çok sevilen bir uzun havadır. Güzel olduğu kadar da acı bir gerçeği dile getirir.

Levent Aktaş 
   “Erzincan’a girdim ne güzel bağlar.”, Erzincan Halk Türküleri içinde en çok sevilen bir uzun havadır. Güzel olduğu kadar da acı bir gerçeği dile getirir.   Erzincan, yemyeşil beldelerimizden biridir. I. Dünya Savaşı yıllarında bu “güzel bağlar” da tıpkı o günkü Erzincanlılar gibi hüzünlüydü. Çünkü bu bağlar terk ediliyordu. 1916 yılında, Ruslar Erzurum’u almış Erzincan’a doğru ilerliyorlardı. Halen yaşlı Erzincanlıların hatıraları arasında kalan genç nesillerin masal havası içinde dinledikleri “Muhacirlik”, binlerce Erzincanlının Anadolu içlerine göç etmesini ve aylar sonra Erzincan’a geri dönmesini hikaye eder.   Bu türkü o acı hatıraların yaşandığı hüzünlü Erzincan’ı dile getirir.   Erzincan’a Girdim Türküsü   Erzincan’a girdim ne güzel bağlar Erzurum’a vardım dumanlı dağlar Elleri koynunda bir güzel ağlar Oy anam anam hallarım yaman   Yüce dağ başında çadır açarım Nazlım seni burdan alıp kaçarım Kahve bulamazsam kenger içerim Oy anam anam hallarım ağlar   Anama söyleyin lamba yakmasın Çuha şalvarıma uçkur takmasın Oğlum gelir diye yola bakmasın Oy anam anam hallarım yaman