Leğende yıkanıp kafasına tas yiyen nesil buradamı?

LEĞENDE yıkanan, Kafasına TAS yiyenler ses versin burada mısınız?

Legende yıkanıp kafasına tas yiyen nesil burdamı?  
Ne güzel günlerdi kışın gümbür gümbür yanan sobanın yanıbaşında mavi leğenlerde yıkanmak. Şartlar kısıtlıydı ama mutluluk boldu. Samimiyet, yardımseverlik, saygı, komşuluk alabildiğine çoktu. Erkekler kışın uzun gecelerinde köy konaklarında toplanır sorunları konuşur, problemleri ortak çozmeye calışır, kadınlar köyün geniş salonlu evinde toplanır, ellerde çeyizler işlenir, çerezler eşliğinde muhabbetlr ederdi. Varsın şartlar kısıtlı olsun gönüller genişti. Kışın yanan sobanın başında leğende banyo, yazın dere kenarında çamaşır günleriyle şenlenirdi hayat. Kaç kişi hatırlar bilmem! Dere kenarında kazanlar kurulup sular ısıtılır önce çocuklar banyo yaptırılır, sonra çamaşırlar tokmaklanarak yıkanırdı. Daha kentleşmenin seyrek olduğu yıllardı. Şehirler kasaba, kasabalar bugunkü köy konumundaydı. Köyün hanımları çamaşır gününü şenlik haline getirirdi. Ateşte kararmış demliklerde çaylar yapılır kimler ne azık hazırlayıp geirmişse ortaya konur ortak tabaklardan kan kırmızisi çaylar eşliğinde yenirdi. Ah ah nerede o eski muhabbetler, fedakarlıklar, samimiyetler. Şartlar kısıtlıydı ama gönüller alabildiğine genis..

Video : Niksar Paylaşım
Haber ve Yorum: Zeynep HAŞEMİ