#MELETLİ #ÇOBAN

1960-70'li yıllarda #Ordu #Mesudiye'nin ormanları, yemyeşil yaylalarında uçsuz bucaksız çayır ve meraları vardı...

#MELETLİ #ÇOBAN
O zamanlar her evin kapısında yüzlerce hayvanı olurdu. Bu hayvanları otlatan büyükler kadar çobanlık yapan köy çocukları da vardı.. Soğuktan çatlamış elleri, güneşten kızarmış yanakları,sırtında azık torbaları olurdu bu Meletli çobanların...

Ayaklarda kara lastik, pantolon paçasının içine sokulduğu kalın yün çoraplar, başta beresi ile her gün hayvan otlatan bu şirin çobanlardan birinin fotoğrafını çeken Ordu'nun Ara Güler'i denilen fotoğraf sanatçısı Mürsel Engin'e belgesel tadındaki bu güzel enstantaneleri için gerçekten şükranlarımı sunuyorum...

O çobanlar her ne kadar hayvan yaysalar da hep akıllarında bir okul özlemi olurdu. Zor yaşam koşullarından tek çıkışları olan tahsil için yanıp tutuşurlardı. Ve bu yüzden bunlardan sonraki Mesudiye'li genç kuşaklar dört elle kitaba kaleme sarıldılar ve güzelce okudular. Batıya zorunlu olarak göç ettiler ve yerleştiler...

Şu anda en tahsilli kesim olarak her köşede emekleriyle para kazanıyorlar ve ülkeyi yönetiyorlar...Helal olsun onlara bu azimlerinden dolayı tebrik ediyorum hepsini....Şimdi ne böyle Meletli çobanlar kaldı, ne de öyle Mürsel Engin gibi usta objektifler, ne de yaylada yayılan o eski koyunlar ...

Kaynak: Naim Güney