TARIMSAL ÜRETİMİN ENGELLERİ
Tarım ve Orman kendi içinde teşkilatlanma yönünden çelişkilerle doludur.
Tarım Tarihi
1. Tarım ve Orman Bakanlığı içerisindeki yapısal istikrarsızlıklar, sürekli teşkilat yapısının değişimi.
2. Siyasi istikrarsızlık. Aynı siyasi yönetimde bile sürekli değişim ve kişilere göre politikalar.
3. Liyakatsiz yönetim. Tarım ve Orman en çok tecrübe ve bilgi gerektiren konudur. Oysa her meslekten insan bu konuyu yönetmek için aranmaktadır.
4. Eğitimdeki yetersizlik. Veterinerlikten, mühendisliğe, memurundan işçisine örgün eğitimi yıllardır ihmal edilmiş, meslek içi eğitim ise sadece sayı ve göstermelik olarak var.
5. Örgütlenme. Tarım ve Orman da örgütlenme diğer mesleklere göre oldukça zor. Olanlarında faaliyet imkanı kısıtlanmaktadır.
6. Tarım ve Orman kendi içinde teşkilatlanma yönünden çelişkilerle doludur.
7. Sürekli gelişim değil yönetim açısından tarihi süreç içinde sürekli geriye gidiş söz konusudur.
8. Teşkilatlar uyum ićinde değildir.
9. Üniversiteler ve orta öğretimle irtibat ortak çalışma alanları oldukça sınırlıdır.
10. Toplum içinde saygınlığı en az olan bir teşkilattır.
11. Bilimsellikten, etik değerler, liyakat ve hakkaniyet ten uzak bir kadro anlayışı vardır.
TARIMSAL ÜRETİMİN ENGELKERİ -2
1. Teknik konulardan uzak sadece görüntü, günü birlik konulara odaklanmış bir yönetim,,
2. Tarım ve Orman Bakanlığı olarak sosyalleşmemis bir personel yapısı,
3. Teşkilatlanmadaki yapısal çarpıklık,
4. Kadro ve derecelerde, kuralsız atama, keyfi ve haksız tayin rejimi,
5. Kadrolar arası mesleki tassup,
6. Liyakat ve bilgi yerine, etik olmayan değerlerin esas alınması.
7. Esas yerine görüntü, kalite yerine realitenin esas alınması,
8.Üretim esaslı değil denetim esaslı bir kurumsallaşamamış yapı,
9. Uzun, orta ve kısa vadeli çalışma planlarından uzak bir personel anlayışı.
10. Kuruma değil şahıslara dayalı işleyiş.
11. Hedef kitlesinin farkında olmayan bir yapı.
12. Taşra teşkilatını kendi egosu ve yazılarının katibi gören merkez bakanlık birimleri.
13. Eğitim, gelişim ve üretim ekseninden sapmış bir teşkilat.
14. Kendi personelinden bı haber bir yönetim kadrosu.
.....
TARIMSAL ÜRETİMİN ENGELLERİ. 3
1. Üretecek köylü, çiftçi, üretici ardı arkası gelmeyen yasal prosedürlere ezdiriliyor.
2.Basit bir ahır, süt işleme tesisi, ve ya tarimla ilgili kırsal bir işletme kurmak için zaten demir, çimento el yakıyor,
3.Ruhsat için 1200 m2 ahır için 8 sondaj, zemin etutudu,
4. Mimar mühendis için 30-40 bin TL
5. Belediye, Özel idarenin harç ve ardı arkası gelmez, kurumların kuruntulu yöneticilerinin bekletme, onu getir bunu getir, bu yıl git seneye gel tripleri.
6. En kötüsü de tarım ilçe ve il müdürlüğünde bu konularda donanımlı teknik kadro yokluğu.
7. Sahipsiz, çiftçi, üretici, köylü...
8. Üretim yerine tüketimi.
9. İhracat yerine ithalat tarım politikası.
10. Uzun vadeli değil kısa vadeli hesaplar.
11. Destekleyen KİT kerin, TMO, EBK, TİGEM gibi onlarca kurumun yerle bir edilmesi, islevsizlestirilmesi,
12. TKDK gibi bir kurumun bile işlevsiz hale getirilip kırsal kesimin dilimden anlamayan bir yapıya bürünmesi.
TARIMSAL ÜRETİMİN ENGELLERİ IV.
1. Tarım ve orman, mühendisliği, tekniker ve teknisyenliği nin amaç dışı alanlarda kullanılması.
2. Uygulama yerine sanal veriler ve ardı arkası gelmeyen prosedür, kayıt, evrak işleri.
3. Pratik çözümler yerine vaz geçme terk etme politikaları,
4. Kamu kurumları, belediye, özel idare ve ya benzer kurumların, üreticiyi, çiftçiyi engelemeye yönelik uygulamaları.
5. Teknik bilgi ile sahadaki uygulamalar arasındaki tutarsızlıklar
6. Her döneme yönetime, ile, ilçeye göre farklılık oluşturan uygulamalar.
7. Risk almayan yönetici ve personel yapısı
8. Görev ve sorumluluklardaki sapmalar.
9. Tarım ve orman konusunun yeterince ciddiye alınmaması.
10. Sürdürülebilir tarım ve orman politikalarının olmaması.
11. Çevre, toprak ve suyun bilinçsizce kirletilmesi
12. Her bölgeye uygun ürünler yerine o bölge üreticisine farklı ürün dayatilip onun desteklenmesi.
13. Yerli, milli, tohum, su ve gen kaynaklarının, sertifika engeli ile, yok edilip korunamaması.
TARIMSAL ÜRETİMİN ENGELLERİ -6
Uzunvadeli Politikaların Terk Edilmesi
1. Zirai Donatım kapatılırsa, ekonomik olmayan, lux traktör ve tarım makinaları ile çiftçi üretici, banka kredileri ile ezilip toprağını kaybeder.
2. TİGEM leri kapatıp, 36 işletmeden 8 işletme kalırsa, bakliyattan - buğdaya; koyundan-sığıra gerekli tohum, damızlık bulunmaz, bitkisel ve hayvansal üretimde sert dalgalanmalar ile üretim sekteye uğrar.
3. EBK ve SEK, kapatılır ve ya 34 Kombinada. 24 u satılıp, tekrar ancak 8 tanesini sadece ithalat ićin açarsanız, besi, süt üretimi biter.
4. TMO ları aslı vazifesinden alı koyarsanız, üreticiyi tefeci, banka ve faizle idam edersiniz.
5. SÜMER Holding satılırsa, Güneydoğu da pamuk üretimi biter tekstilde Fransa, İtalya'ya bağımlı kalırsınız.
6. TEKEL Kapatırsanız, Ege de Bağcılık biter. Çünkü orada tek başına bağ üretimi çiftçinin geçimini sağlamaz, tütün üretimi bitince Denizli, Manisa, İzmir'de gibi Ege'de araziler, İsrailli Firmalara satılıp, gelecegin Filistini oluşur.
7. PERMEM gibi bir eğitim yuvasını kapatırsanız, çifçiye üreticiye dosya, evraktan başka bir şey sunamayan bir bakanlik personeli kalır.
8. Veteriner, Tarım, Orman mekteplerini aslı uygulama alanları bakanlıktan ćikarip, çoğunu kapatıp, MEB de sadece göstermelik olarak bırakırsanız, tarım ve ormanın çekirdek kadrosu, ruhunu yok eder, ćiftçiyi, üreticiyi bilgi teknoloji çağında kaderine terk edersiniz.
9. Yayım ve Yayın Dairesini, aslı konusunda uzmanyönetimine veremezseniz, illerdeki kurumları, el sanatları, sulama, hayvancılık, kırsal, bölgesel, milli, geleneksel meslek gruplarını yok eder: sadece şaşalı ismi olup içi boş, devasa binaları gitmiş, prefabrik bir UTEM ve çağın gerektirdiği yayın, yayım ve eğitimden uzak güdük bir kurum bırakırsınız.
10. 150 bilim insanı, 25 üniversite nin hazırladığı, tarım ve ormanın yıllar süren en büyük araştırma, 46 konuda yapılan Tarım Tarihi Projesini koordinatörü ile birlikte sürerseniz tarım ve ormana katkınız olamaz.
TARIMSAL ÜRİMİN ENGELLERİ. Vll
F. Tarım Arazilerinin Çiftçinin Elinden Dolaylı/ Doğrudan Gasp Edilmesi
1. Toplulaştırma yasası ile araziler parçalı satılamıyor; topu olarak satıldığından arazi mafyası bu arazinin tamamını alıp, parsel parsel hisseli olarak kat kat fazla ile yazlık, konut arazisi diye satıyor. Parçalı satıp ihtiyacını görmek yerine tamamını satmak zorunda kalan köylü köyünü terk ediyor.
2. ZMO kayıtlı Mühendislerimiz, tarım arazilerine, ırmak, göl, deniz havzalarındaki tarım arazilerine itiraz etmeden marjinal raporu verirken, köylünün üretim için yaptığı ahırı için belediyeler, kurumlar resmen soygun yapıyor. Ziraat mühendisi de marjinal raporu vermiyor.
3. Orman, Mera, Hazine arazileri zaten çiftçinin üretim alanı iken, geneli tapu çalışmaları sırasında orta mülkiyete geçtiğinden alakası olmayan insanlarca kiralanıyor ve ya satın alınıyor. Çiftçi ve üreticinin alanları daraldığından üretim yapılamıyor.
3. Köyde hayat aşırı borçlanma, şehire göç, arazilerin parçalanması nedeni ile kalan parçalarında zorunlu satışı nedeni ile bitirildiğinden üretim olmuyor.
4. Mevcut arazilerin üzerinde ya bir ipotek, ya verasetten dolayı hisselilik olduğundan bağımsız işletme kurmak mümkün olmuyor.
5. Hibe, ruhsat, destek denilen her yardım? Mutlaka arazi engeline takılıyor. Oysa arazi esas alınmamalıdır.
6. Su çıkarma, kanal, sulama ardı arkası gelmeyen yasal prosedürler, enerji engelinde olduğundan topraklar sulanamıyor, satılıyor.
7. Hayvancılığın esası köy kanunu; yeni şehir yasası ile katledildiğinden, merkeze 100 km bile uzaktaki köy o belediye ve merkezi yönetimin engeline takıldığı için köylü, elektriği, suyu, araziyi, kırsal yapılaşmayı özgürce yapamadığı için arazileri bu amaçla kullanamıyor.
8. Maden, başta olmak üzere, Tarım ve orman arazilerinin amaç dışı kullanımı.
Detaylı Bilgi; Tarım Tarihi Araştırmalarında
TARIM VE ORMANIN ENGELLERİ VIII.
G.Enerji Konusunda Çiftçinin Üreticinin Çaresiz Bırakilmasi
1. Çiftçilerin bir bir toprağından sökülmesinin en önemli nedenlerinden biri onları borclandirmak, yabancı bankalara muhtaç edip icra iflasa suruklemektir.
2. Elektrik, yol, su.... VERDİĞİMİZ HER VERGİNİN KARŞILIĞI İKEN; ELEKTRİK, YOL, SU TEFECİLERE VERİLİP çiftçi üretici arazisini sulayamaz oldu. Elektrik su maliyeti devletten özelle geçince kat kat katlandı. Ödeyemeyince icra ile çiftçi arazisinden oldu.
3 Üretimde nicelik, nitelik yok olunca, BU MİLLET yeterli kalteli beslenmede GIDA DA PERİŞAN EDİLDİ.
4. Elektrik, yol, su haberleşme gibi stratejik konulardı. Hükümet bunları özelleştirme ile çiftçiye köylüye üreticiye en büyük darbeyi vurmuş oldu.
5. Finans konusunda da Ziraat Bankası kuruluş amacı ile bu günkü faaliyetleri arasındaki duruma bakacak olursak, çiftçi özel ve yabancı bankalara mecbur bırakıldı. Bu da arazilerin yabancılara geçmesinde en tehlikeli bir ulusal güvenlik sorunu.
6. Sürdürülebilir tarım sözde değil uygulamada olmalıdır. Hiç bir nedenle çiftçinin arazisi, traktör ve alet ekipmanı evi hacz edilmelidir.
Tarım Tarihi