Yaralı pelikanın başına gelenler ve güzel insanlar

Bu gün sizlere bir yaralı pelikanın başına gelen ve insanın yaşama sevincini arttıran o güzel hikayesini anlatacağım. Hafta sonu çayınızı elinize alın ve arkanıza yaslanın....

Karacabey'de geçen sene bir balıkçı beni arayarak dere kenarında kanadı kırık bir pelikan olduğunu ve uçamadığını söylemişti. Yakalamasını istedim ama tutamadı. 
Bir kaç hafta sonra aynı bölgeden başka balıkçılar aradı bu kez. 
Kayıkları da vardı. 
Ve nihayet pelikan yakalandı!

Hafta sonu olduğu için hemen belediye veterinerinin gözetiminden geçirdik. Ve artık uçamayacağı anlaşılınca onu şehrin kıyısında, Atatürk Kültür Parkı içerisinde doğal bir azmak içine salma kararı aldık. İçinde balıklar, yabani kuşlar ve ona sahip çıkacak esnafta var diyerek...

İlk bir kaç ay uzak durdu herkesten. Aylarca 2-3 günde bir kontrole gidip, yanımızda balık götürdük hep. Adapte olup olmayacağını görmek istiyorduk bir an önce. Bazı zamanlar gittiğimiz ilk anda göremeyince ödümüz kopuyordu ama sonra sazların arasından çıkıveriyordu bir anda...

Gel zaman git zaman, Tavacı Refik, bizim pelikanı kendine alıştırmayı başarmış. Artan ekmekleri balıklar yesin diye suya atınca, bizimki de yüzerek gelip ekmeği yemeye çalışan balıkları kocaman gagasıyla yakalayıp karnını doyurmaya başlamış