Uzun yıllardan beri, aile yapımız başkalaştı; anaerkil ve babaerkil aile yapısı, evlaterkil bir aile yapısına dönüştü: Bu durum, aile içinde saadet bırakmadı; haram helâl ayrımı yaptırmadı....

Baba, emeğini satarak, bir köle gibi çalışırken, çocukların keyfine, hazzına yetişemez oldu.

Babanın bu yetersizliği, anneyi de çalışma hayatının, kapitalizmin bir parçası haline getirdi. Üç beş kuruş para gören anne, ayaklarının üzerinde durduğu zannıyla, eşine karşı özel hayat dahil, her alanda özgür takınmaya başladı.
Bu özgürlük ve çocukların doymak bilmeyen arzuları, babayı biyolojik ve psikolojik olarak tüketti ve babanın ruhunu sarstı. Babalar, yemeyi içmeyi, tatili, sevinci unuttu.
Kendisine bir kıyafet almayı bırakalı yıllar oldu. ..onun kıyafetleri artık ütü tutmadığı için, çuvala basılır oldu. ...