Geçtiğimiz yıl askerliğini yapmak için mesleğine ara veren Yılmaz, dönüşünde bir hayali gerçekleştirmek üzere ilk adımı atmış: Kendine sarı bir Vosvos satın almış. Ardından kitaplığının önüne geçerek elden çıkarabileceği kitapları ayırmış.

İçlerinde öğrencilik yıllarında cebindeki son parayı vermiş olduğu kitapların bulunduğu bu seçkiyi de yanına alarak bir sabah arabasını Çengelköy’de bulunan İspark otoparkının arkasına çekmiş.

İstanbul’da kendini en mutlu hissettiği yerlerinde başında Çengelköy’ün geldiğini söyleyen Yılmaz, çevredeki esnafın da yardımıyla Vosvos’unu bir tezgaha dönüştürmüş ve kitapların ikinci el satışlarını gerçekleştirmek üzere arabanın üzerinde sergilemeye başlamış. Vural Yılmaz, iki amacının olduğunu dile getiriyor: Birincisi eskilerini satıp yeni kitaplar almak; böylece çok daha fazla kitaba ulaşabilmek. İkincisi ise insanlara kitap okuma konusunda bir farkındalık kazandırmak. Vosvos’un fotoğraflarını çekenlerin sayısının kitapları kurcalayıp satan alanlardan çok daha fazla olduğunu söyleyen Yılmaz, insanları her geçen gün biraz daha etkisi altına alan suni hazzın gerçeğe dönüşmesi için bu farkındalığın önemli olduğunu düşünüyor.

Yılmaz’ın Vosvos’unda dini ve siyasi hiçbir kitap bulunmuyor. Nietzsche’nin “Bir ülkede edebiyat ve sanattan çok siyaset konuşuluyorsa o ülke üçüncü sınıf bir ülkedir,” sözünü hatırlatan öğretmen, arabasında dünya ve Türkiye edebiyatından önemli yazarların romanları, öyküleri ve şiirlerine yer veriyor.

Bazen masal kitaplarını da bulundurduğunu; ancak bunları satmayarak hediye verdiğini anlatıyor. Hatta bu konuda bir de hayali var Vural Yılmaz’ın. Vosvosuyla Türkiye’yi gezerek gittiği her yerde çocuklara masal kitabı dağıtmak istiyor. Nitekim böylesi karmaşık bir ortamda büyüyen çocuklara masalların iyi geleceği görüşünde.