Reklam
Reklam

Cumhuriyet’le yaşıt pastane krize yenik düştü

Trabzon’un simge mekânlarından tarihi Selim Pastanesi ekonomik sıkıntılara dayanamayarak kepenk kapattı. Pastane sahibi Selim Akgün, uzun zamandır zorluklar yaşadıklarını pandemide ise dayanacak güçlerinin kalmadığını söyledi.

Cumhuriyet’le yaşıt pastane krize yenik düştü

Trabzon’un simge mekânlarından tarihi Selim Pastanesi ekonomik sıkıntılara dayanamayarak kepenk kapattı. Pastane sahibi Selim Akgün, uzun zamandır zorluklar yaşadıklarını pandemide ise dayanacak güçlerinin kalmadığını söyledi.

Cumhuriyet’le yaşıt pastane krize yenik düştü
26 Ocak 2021 - 12:53

Havva GÜMÜŞKAYA

 

1924 yılında kurulan ve günümüzde Selim Akgün tarafından işletilen pastane Trabzon’un uğrak mekânlarından birisi olarak anılıyordu. Uzun süredir zorluklar yaşandığını anlatan Akgün, pastanenin bulunduğu Gazipaşa Caddesi’nin trafik akış yönünün değiştirilmesiyle sabahları simit, poğaça satışlarının azaldığını, bu nedenle de işlerinin 4’te birinin kesildiğini söylüyor.

Ekonomik sıkıntıların böyle başladığını belirten Akgün, “Önce trafik ters akmaya başladı. Sonra yol kenarı belediye tarafından otopark olarak kullanılmaya başladı. Cadde esnafı olarak daha önce çokça şikâyette bulunduk. Ancak kulak asılmadı. Dükkânların önü kapandı bu da işleri olumsuz etkiledi” ifadelerini kullandı.

Bu dönemde aynı işletmelerin kaldırımları kullanmasına izin verilmemesi de caddedeki esnafı zor durumda bırakmış ve çok sayıda esnaf kepenk kapattı. Bunlara son olarak Selim Pastanesi de dâhil oldu.

PANDEMİDE DESTEKSİZ KALDIK

90’lı yıllarda Trabzon’da ilk canlı müzik mekânlarından biri olan pastanede bu gelenek pandemi öncesine kadar yaşatılmaya çalışıyordu. Ancak ülkede mart ayından itibaren etkisini gösteren salgın nedeniyle pastane de son çırpınışlarını yaşamaya başladı.

Akgün son süreci şu sözlerle ifade ediyor:

“Hiçbir destek alamadık. Esnafa 750 ile 1000 lira arasında kira yardımı yapılacağını söylediler ama benim sadece elektrik faturam 5 bin lira. İç mekânlarda servis yasaklanınca kaldırıma masa atalım, yolu kapatmadan dedik. Biz destek beklerken köstek olmaya başladılar. Zabıta geldi. Çığ gibi büyüdü sorunlar. Pandemi öncesi 13 kişi çalıyorduk. Sonra sayımız 8’e düştü. En son personelimizle oturup konuştuk. 20-30 yıllık çalışanlarımız vardı aile gibi olmuştuk. Ve kangrene dönen işletmemizi kapatma kararı aldık. Bir ismi, kültürü yaşatmaya çalışıyorduk, ama olmadı.”

Bu haber 695 defa okunmuştur.

YORUMLAR

  • 0 Yorum