Anayasa'nın 56. maddesi ilk iki fıkrası “Herkes, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir. Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirlenmesini önlemek Devletin ve vatandaşların ödevidir.” hükmünü içermektedir.

 

Doğal varlıkları korumak ve orada yaşayan yurttaşların sağlıklı bir çevrede yaşama hakkını gözetmek birincil olarak devlet idaresinin sorumluluğudur. Sonra vatandaş da yönetici erke destek yönünde sorumluluk duymak hem ahlaki hem de kanuni ödevdir. Peki bu durum tam tersi olabilir mi? Oluyormuş!..

 

Yer Rize İkizdere Köyü. Bir özel teşebbüs ihalesini aldığı liman inşaatı için dolgu malzemesini köyünüzden almak istiyor. Sizler karşı çıkıyorsunuz doğal olarak. İstemiyorsunuz koyun keçi inek yaydığınız alanın tahribatını, yada tarlanızı suladığınız, balık tuttuğunuz derenin bozulmasını yatağının değişmesini... Yurttaşlar olarak bu bir hak. Çünkü özel şirketler kâr marjına dayalı planlama yapar. En az nakliye, en ucuz ve işlevli hammadde, en az iş gücü. Mehmet amcanın ineği davarı nerede yayılacak, Ayşe teyze tarlasını nerden sulayacak yada taşkın ekeneğini basacak, yapılan çalışma sonrası oluşacak tahribat yöre halkı yada canlı varlığını tehdit edecek, ekolojik yapısı bozulacak...düşünmez! Peki bunları gözetecek kim? Tabii ki vergi verdiğimiz, kanunlarına riayet ettiğimiz, askerlik gibi görevlerini yerine getirdiğimiz devlet yönetimi erki...

 

Olan ne? 

Şirket köy alanından dolgu malzemesi almak istiyor. Ama köy halkı buna karşı çıkıyor. Sonuç; jandarma nezaretinde iş makinaları köy arazidinde halka rağmen çalışmaya başlıyor...

 

Benzer örneklerini Bursa Kirazlıyayla'da ve bir çok haberini paylaştığımız maden, katı atık tesisi ve enerji santrali olayında paylaştık...

 

Peki ortada ülkenin en temel kanunu yürürlükteyken ve bu kanunu uygulama sorumluluğu olanlar yurttaşların direnişine rağmen bu kanunsuz tavrı sürdürebilir mi? 

Doğayı kim, kimden korumalı?!

 

Murat Güneş

Tohum Toprak Dostluğu