Bu fotoğrafı bana kaynak olarak yollayan Değerli Öğretmenimiz Melekgül Barlas’a şükranlarımı sunuyorum. Bu fotoğraf Ferhat Köymen, oğulları Adil ve Galip Köymen için ikisi bir arada dillere destan olmuş, yıllar geçse de asla unutulmayacak muhteşem bir düğünde sekiz takım klanertçi ve davulcunun bir arada köy halkını çaldıkları yöresel ezgilerle kah oynatmış eğlendirmiş. kah  gelin havasıyla kız tarafını da ağlatmışlardı.
Ordu çapında iki oğlu için bir arada böyle bir düğünü yapan  ve 1988 'de 93 yaşında Ferhat Köymen’i rahmetle anıyorum. Ferhat Ağayı diğer yönlerden de tanımak isteyenlere onun memleketine hizmet yapmak için nasıl çaba gösterdiğini, nasıl hayırsever bir insan olduğunu birkaç cümle ile anlatmak istiyorum.
Nasuhbeyoğullarından olan rahmetli “Ferhat Köymen” Ordu’nun Ka­yadibi köyündendir. Ordu’da 50’li yıllarda yapılan her türlü yol, köprü, çeşme, okul, su gibi hayır ve hasenatta ilk öncü o olmakta, daima başı çekmektedir. Çevresinde sevenleri onu “Ferhat Ağa” olarak tanıdıkları Köymen, Ordu İl Genel Meclisi üyeliklerinde ve en­cümen olarak bulunmuş, yol hastası, hizmet sevdalısı, unutulmaz bir hayırsever olarak tanımışlardır. Ferhat Köymen Ordu’da, Fatsa’da, Gölköy’de, Ulubey’de, Kabadüz’de, Per­şembe’de gece gündüz hiç fark etmez, memleketin kalkınması için her yere koşardı. Ordu’nun yol davasına o kadar inanmış ve kendisini o kadar kaptırmış ki, bir yerde yol mu açılacak, o köyde ve köylünün yanında muhakkak Ferhat Köymen olurdu. Hiçbir menfaat beklemeden ve görevi olmadan, kendini yol, su, mektep gibi kutsal sayılan önemli davalara adayan “Ferhat Ağa” azimli bir şekilde çalışırdı.
Ferhat Ağanın yakınları onun için şu hikâyeyi anlatmışlardı “…Ferhat Ağa bir gün köyüne ikinci bir ev yaptırıyormuş. Yeni evi için ben oturacağım, okul değildir, derken sonunda yeni bina bitmiş. Ferhat Ağa evine taşınmış. Bir taraftan da Hükümete başvurup, köyüne “bir okul lazım” olduğunu kabul ettirmiş. Köylüler de toplanıp, Ferhat Ağa’ya ricaya gelmiş. Bizim çocuklarımızı okutacak bir binamız yok, sen yar­dım et, öncü ol, bir okul yapalım, demişler. Ferhat Ağa da zaten bunu bekliyormuş. Gelenlere “Ben okul için evimi vereyim, köye arazisiyle birlikte bağışlarım. Hükümet yeter ki bize öğretmen versin” diyerek aynen dediği şekilde Kayadibi köyündeki evini ve arazisini okula ba­ğışlamış. Köy de sonunda bir okula ve öğretmene kavuşmuş…”
Ferhat Köymen  gibi çalışkan ve hayırsever insanların yerini Ordu’da kolayca doldurmak mümkün değildir. Yaptıkları değerli hizmetler ve bağışladıkları hayır hasenatlar için Ferhat Ağa’dan Allah razı olsun. Nur içinde yatsın…