Egitimde kesinlikle fiziksel şiddete ve aşagilamaya karsiyim,
Fakat kesinlikle disiplin olmali .
Oğrenci velisi bu disipline mudahale etmemeli.
Aksi takdirde öğrenci başarısız olacaktir.
Şöyle ki : Veliler, ogrenci olan çocukları önunde ögretmen ve okul yoneticilerini aşagilarsa öğrenci basarı elde edemez.
Ustune ustelik ukala, küstah olur çikar.
Öğrenci başarısiz olur dedim.
İzah edeyim; yetiskinleri dusunelim , kendimizi düşünelim, saygi duymadigimiz biri bize ne kadar etki edebilir ?
Yani gözümüzde basitleşmiş biri bilgi birikimde zirve de olsa , bize istese de bir şey veremez.
Çünkü saygi duymadigimiz insanlarin ne soylediklerini umursamayiz.
Şimdi gelelim öğrenci ve veli konusuna tekrar.
Eğer Veliler çocugun-öğrencinin gozunde öğretmeni Müdürü degersiz lestirip yerli yersiz öğrenciye sırt çıkar, olur olmaz öğretmenlerle tartismaya girerse öğrenci basarisiz olur.
Basarili bir egitimin ilk kurali saygidir.
Öğrenci ögretmene saygisini yitirmişse ondan başarı beklemeyin.
Aynı şekilde sayginin da ne derece kalite ve basarıya etki ettigini soylemeliyim.
Sultan Mehmet Fatih ve hocasinin örneğine bakın...
Buna dair cok örnek var.
Bugun kore egitim sistemini biraz inceledim.
Fevkalade bir egitim sistemleri var.
Ders saatleri disinda -ki cok uzun - diger egitim tarzi gayet basarili olmasi gereken de bu.
Öğretmen hakketigi degeri hem maddi hem manevi olarak aliyor.
Bizde de boyleydi eskiden...
Egitimciye saygi sevgi haddinden fazlaydi.
Kendime dair;Bana zaman zaman çocuklarimin basarisinin sebebini soruyorlar.
Cevabim ;Ögretmenlerini onlarin yani çocuklarimin gozunde yuceltirim "diyorum
Elbette basari icin bir cok etken var ,fakat saygi basarida olmazsa olmazlar arasinda.
Çocuklarinizdan başarı bekliyorsaniz Saygi duymayi öğretiniz lutfen.