Sadece içimde tarifsiz bir hüzün ve acı var...


Sayfamda bir çok komünist var, bu zamana kadar içlerinden bir tanesi bana hakaret etmedi!
Sayfamda birçok Kürt var, bu zamana kadar içlerinden bir tanesi bana hakaret etmedi!
Sayfamda birçok Alevi var, bu zamana kadar içlerinden bir tanesi bana hakaret etmedi!
Sayfamda birçok Milli Görüşçü var, bu zaman içlerinden bir tanesi bana hakaret etmedi!
Sayfamda birçok Atatürkçü var, bu zamana kadar içlerinden bir tanesi bana hakaret etmedi,
Ermeni, Rum, Yunan, İranlı, Hristiyan, Budist, Hindu daha birçok millet, inanç ve mezhepten sayfa arkadaşlarım içinden, bu zamana kadar bir tanesi bana hakaret etmedi.
Farklı düşündükleri konuları dile getirdiler, konuştuk, tartıştık, birbirimizi dinledik, karşılıklı istifade ettik, aynı düşünmediğimiz konular da oldu, o konularda anlaşamadık. Ama ne bir hakaret, ne bir küfür, ne bir aşağılama ve ithamda bulunmadılar, ben de bulunmadım.
Ben, yaşadığım ve çok sevdiğim Samsun şehrinden, gezdiğim ve gördüğüm dünyanın her yerine, Trabzon kimliğimi hep göğsümde taşıdım. Bunu hiç saklamadım ve hep gurur duydum.
Lakin, bu zaman kadar bana hakaret eden, küfür eden, aşağılayan, sağa sola şikayet edenlerin ve suçlayanların nerede ise tamamı kendini bu ülkenin ve dinin sahibi zanneden Trabzonlular oldu.
Bu benim için o kadar acı bir durum ki anlatmaktan acizim.
Bana düşmanlık yapan, kin kusan, dinsiz, fetocu, hain, pkklı diye suçlayanların tamamı hep kendi hemşehrilerim oldu.
Artık öyle bir noktaya geldim ki, Trabzonluluğu, anamdan, babamdan, dedemdem, nenemden kalma bir güzel hatıra olarak içimde saklama ve bu perdeyi kapatma aşamasındayım.
Siz bu ülkeyi benden fazla sevmiyorsunuz, siz sadece çokça küfür ediyor, çokça hakaret ediyor, çok nefret üretiyor ve birçok insanı bu ülkeden soğutmaktan başka bir şey yapmıyorsunuz.
Açıkcası artık yıldım.
Ömrümü adadığım Trabzon kimliği benim için en kutsal değerlerimden bir tanesiydi.
Ama tüm hakaret ve iftiraları Trabzonlu olduğunu iddia eden ve ne zaman bu hale geldiklerini anlayamadığım insanlardan görünce, içim soğudu.
Ben normalde kendimi iyi ifade edebilen bir insan olduğumu düşünürüm ama şuan kendimi ifade edemiyorum.
Sadece içimde tarifsiz bir hüzün ve acı var.
Bilmiyorum ....