Biz ; “çocuklarınıza yaşadığınız şehrin takımını sevmeyi , tutmayı öğretin. Belki her zaman mutlu olamazlar ama , gerçekten sevmeyi öğrenirler.” diyoruz. Çocuklarınıza şehrinizin takımının formasını alın , maçlarına götürün. Trabzonspor , Konyaspor , Kocaelispor , Eskişehirspor , Bursaspor , Sakaryaspor , Göztepe , Ankaragücü en önemli örnekler. Rize bunu başarmak zorunda.

Bir ODTÜ kökenli bir akademisyenin tez çalışmasından şu kısım çok önemli ;

“Barcelona ligden düşen Huelva deplasmanına gittiğinde, tribünde sadece bir avuç Barcelona taraftarı vardır ve onlar da zaten 'deplasmanda takımını yalnız bırakmayan' taraftarlardır. Yani Huelva’da yaşayan Barceolona taraftarı , saymaya değmeyecek kadar azdır. Zira, bir Huelva’lı için önce şehrinin takımı vardır. Sonra “diğerleri” belki. Yani şehir 'karakterli bir duruş'a sahiptir, diğer tüm İspanyol şehirleri gibi..

İngiltere’ye geçelim ve şampiyon Manu’nun, 2. lig takımlarından Cheltenham ile FA Cup maçı için deplasmana gittiğini düşünelim. Hepimiz biliyoruz ki, o sahadaki ve saha dışındaki taraftarın neredeyse yüzde 90’ı Cheltenham için oradadır, hiçbir ortak aidiyetler bulunmayan Manu için değil. Çünkü İngiliz şehirlerinin 'karakter ve duruş zafiyetleri' yoktur!”

Dünyada lig şampiyonu çıkaramayan tek başkentin Ankara olması ne hazindir. Şehirlerimizin insanları karakterli ve onurlu bir duruş sergileyerek şehirlerinin takımlarını sahiplenmek zorunda. Bu sadece sportif bir anlam taşımıyor.Aidiyet , ortak yaşama duygusu , yönetime katılım , sosyo - kültürel ve ekonomik gelişim , şehirlilik bilinci gibi çok önemli unsurları tetikliyor. Trabzon bunun en önemli ve başarılı örneği.
AV.ATEŞ HATİNOĞLU