Ömür boyu mutsuzluğa mahkum olmak , zulümdür insana...

Ömür boyu mutsuzluğa mahkum olmak , zulümdür insana...
İçinde yaşanılan kültür,  tek bir yanlış secimle insanın dünyasını mahvedebililyor..
İnsan çırpındıkça eziliyor, yok ediliyor..

Maalesef bazı şeylerin çaresi yok...
Sen gülsen de, umut etsen de , ayağa kalksan da olmuyor bazen..
Yüzünü solduran, umudunu hiç eden, seni yere yapıştırıp canı okutan mutlaka birileri oluyor..

İnsan kadar zalim ve kötü bir varlık yok bu dünyada...
Oysa bizler dünyaya biraz oyun oynayıp, mutlu olmaya gelmiştik.. 

Herşeyi yapan da yıkan da İnsan...
Herseye ve herkese  rağmen ben varım diyenilenlerindir hayat...
Kendini ezdirmeyen var mı acaba..?
Kim bilir  yeryüzünde görünmez zincirlerinin esaretine yenik kaç can vardır..?

Öyle kolay değildir zincirlerini kırmak...
Öyle kolay değildir herseyi bilip de göz göre göre haksızlığa boyun eğmek..
Çekmeyen derdi bilmez ki...!
Canı yanmayan sızının ďerinliğini hissedemez.. 

Bazen bazı kaderler  kötüdür...
Herseye sevgi yetişir de,  
Şu kötülüğe, zulme yenik düşer...
Bütün gücü biter..
Rabbim bizleri iyilerle karşılaştırsın...
Kaderimizi , yazgımızı hayırlısıyla kolaylaştırsın...

Her birimiz ayrı ayrı Allah'a emanet olalım...

Sevgi ve dua ile, yolumuz aydınlık olsun..
Ömrümüz şen olsun...
Hayatımızdaki insanlar, İnsan olsun.. 


CEYDA ÇEÇEN/ Eğitmen & Aile Danışmanı