TESADÜF YOK
Ekonomide kuraldır. Parayı kontrol eden güç siyasete egemen olur.
City of London Bankerleri bir araya geldiler. Kendi basacakları dolar ile dünya egemenliğine soyundular. Önlerinde iki önemli engel vardı. Birincisi siyasetçiler. İkincisi iş adamları.
1908 ekonomik krizini yaratarak siyasetçileri kolay aştılar. Karşı koyan iş adamları ise Titanik adlı gemi ile 1912 yılında denizi boyladı. Engel kalmadı.
1913 yılında FED adındaki bankayı kurdular. FED dolar basıyor. ABD merkez bankası görevi yapıyor.
FED kurulduktan bir yıl sonra 1914 yılında birinci dünya savaşı başladı. Bu savaşın gerçek amacı Sterlinin egemenliğine sonlandırmak idi.
Savaşı İngiltere kazandı. Ancak bu Pirus zaferi idi. Savaş, İngiliz Hazinesindeki altınları tüketti. Almanya savaşı kaybetti. Sterlinin egemenliği sonlanmadı.
İngiliz Sterlinini yıkmak için ikinci bir savaşa daha gerek vardı.
1924 yılında Borcuna karşılık Alman Merkez Bankasını satın aldılar. Alman savaş makinesini onardılar . 1933 yılında Başkan Roosvelt “Bankerler Almanyayı Finanse ediyor, ufukta savaş var”diyordu.
1939 yılında ikinci dünya savaşı başladı.
İngiltere 2. Dünya savaşını bankerlere borçlanarak yaptı. Ekonomik özgürlüğünü kaybetti. 1944 yılında Breton Woods para anlaşması ile DOLAR, Sterlinin yerini aldı ve Dolar İmparatotluğu kuruldu.
Her imparatorluk gibi dolar imparatorluğu da matematikteki ÇAN EĞRİSİ kuralından kurtulamıyor. İmparatorluklar doğar-büyür-zirveye ulaşır ve çöküş süreci başlar.
Dolar imparatorluğu 1972 yılında zirveye ulaştı. Başlangıçta 35 dolar karşılığında bir ons altın garantisi vardı. Bu garanti 1972 yılında kaldırıldı. Zirveden dönüş başladı. Bu gün bir ons altın 3736 dolar. 50 yılda dolar, altına göre 106 misli değer kaybetti.
Değer kaybeden dolar, dünya parası olma özelliğini de kaybediyor. Merkez bankaları dolar yerine altını tercih ediyor. Uluslar arası ticarette dolar egemenliği azalıyor.
Dolar imparatorluğu çöküyor. Dünya bu çöküşün sıkıntılarını yaşıyor.
Şinasi Kara
YORUMLAR