SERMAYENİN FARKINDA OLMAK

Osmanlı İmparatorluğu Sermayenin farkına varamadı, sanayi devrimini kaçırdı ve yıkıldı. Atatürk dönemi hariç, Türkiye aynı geleneği devam ettiriyor. Türk Maliye Sistemi SEVET ile SERMAYEYİ birbirinden ayıracak bilgi birikimine sahip değil. Sernmayeyi vergiliyor.
Sermaye, üretime katılan üretim unsurudur. Sanayi toplumunda sermayesiz fabrika ve iş yeri kurulamaz. Üretim yapılamaz. İş yeri kurulamayınca, yeni işçiye iş verilemez. İşsizlik önlenemez. Türkiye sermaye sıkıntısı yaşıyor. Bu sıkıntının gerisinde Maliyenin sermayeyi vergilemesi yatıyor.
Türkiye 1942 yılında servet vergisi uyguladı. 1942 yılından beri, Türkiyede oluşan sermaye yurt dışına kaçıyor. Ya da altın ve dövize dönerek yastık altına iniyor. Yastık altına inen semayenin trilyon dolara yaklaştığı hsaplanıyor.
Maliye uzmanları, yastık altındaki sermayenin nasıl ekonomiye kazandırılacağı konusunda çalışmalar yapıyor. Ancak, farkında olamadıkları bir konu var. GÜVEN. Vatandaşa güven vermeden, yastık altına giden sermaye ekonomiye kazandırılamaz. Mevcut düzen sermayenin vergilenmesi şeklinde devam ederken, güven verilemez.
Diğer önemli bir güven sorunu ekonomi ile ilgili. Enflasyon, nakit sermayenin satınalma gücünü eksiltiyor. Dolar olarak bankaya yatırsa dahi, parasının reel satınalma gücü azalıyor. Çünkü, son yıllarda dolar enflasyona uğruyor.
Son yıllarda, EURO BOND gibi döviz üzerinden yazılı menkul kıymetlere yönelenler oldu. Ancak, dolar olarak elde edilen kazanç, dolardaki enflasyon yüzünden sıfırlandı. Buna rağmen Maliye vergi alıyor. Aldığı vergi, sermayenin faiz geliri üzerinden değil. Doğrudan (anaparayı) sermayeyi vergiliyor.
Vatandaş daima en akıllı çözümü bulur. Altın satın alıyor. Yastık altına atıyor. Sermayesini koruyor. Vatandaşın kazanmasına rağmen, ülke ekonomisi kaybediyor. Kaybediyor, çünkü altın ithal ediliyor. Bedeli döviz olarak dışarı gidiyor. Yastık altına atıldığı için, ekonomiden soyutlanıyor ve ülke sermaye sıkıntısı çekiyor.
Çare bellidir. GÜVEN.
Turgut Özal döneminde kısmi güven verilmiş idi. Ancak, maliye ne pahasına olursa olsun vergi toplama geleneğine kısa sürede geri döndü.
Dönemin Maliye Bakanı Zekeriya Temizel, mevduata beyan getirip vergilemeye kalkınca, nakit sermaye kayboldu. Büyükleri yurt dışına kaçtı, küçükler yastık altına indi. 2001 krizi, bu yanlışlıktan doğdu. Benzer krize doğru, ülke adım adım gidiyor.
Şinasi Kara