SONSUZLUK İÇİNDE SONLU OLMAK…

ÜZMEZ mi bizi, kederlendirmez mi?

Hicranın azap veren kollarına atmaz mı?
Sonsuzluk içinde sonlu olmak…
Genişlik içinde darlığa rıza göstermek.
İmkân verilmiş iken bunu göz ardı etmek…
…
FÂNİ varlıklarız kabul, ama sonsuzluk soluklayabiliriz.
Dünyamızın nihayeti var lakin yüce Rabbimiz sonsuzluğun kapılarını nasıl aralayabileceğimizi bizlere Kur’an-ı Keriminde göstermiyor mu?
Fahr-i Kâinat Efendimizin örnekliği bunun için değil mi?
Bu dünya çilesine tahammül etmesi ve aldığı emir ile insanlığa bunun şifrelerini vermiyor mu?
…
HUDUTSUZ bir âlem olacak…
Nihayeti olmayan bir yaşam mümkün…
Mesele şu ki, biz buna tâlip miyiz?
…
BİZİM bir bitiş noktamız var.
Ancak bunu aşmamız elimizde.
Bu istidat bizlere yüklenmiş.
Açığa çıkarıp peşinde düşmek azim gerektiriyor.
Bazı keyiflerden geçebilmeliyiz.
Konfor alanlarımızı terk etmeyi göze alabilmeliyiz.
…
ACININ içindeki lezzeti keşfetmek için daha ne bekliyoruz?
Kitabımızı okumuyor muyuz?
Üzerinde düşünmüyor muyuz?
Tefekkürümüzü derinleştirmiyor muyuz?
Hayatı neden sorgulamıyoruz?
İçimizde dönüp duran sorulardan daha ne kadar kaçabiliriz?
Ne kadar kulak tıkayabiliriz?
Ne kadar başımızı kumlara sokup varı yok saymak için beyhude çabalara girişeceğiz.
…
SONSUZLUK içimizde.
Gönlümüzde.
…
ALLAH’IMIZIN bize sunduğu bu sonsuzluk biletini almayacak mıyız?
Bitmeye razı mı olacağız?
Tükenmeye tamam mı diyeceğiz?
Şu fena gülzarına teşne olarak daha ne kadar yaşayacağız?
…
SONLU bir hayatımız var ama sonsuz arzularımız da mevcut…
Bedenimiz yıpranıyor ancak ruhumuz genç…
Heveslerimiz azalabilir ama ruhumuz buna razı değil…
Tüm acılarımız, kâbuslarımız sonsuzluğa namzet olarak yaratılmışken sonlu bir yaşamı önceleyip tüm yatırımımızı buna yapmak ne kadar akıllıca?
…
SONSUZLUK içinde ebedi olabilme imkânımız varken bunu daha fazla kendimizden uzak tutmayalım.
İşinde yaşadığımız mübarek aylar biraz da bunun için değil mi?
Ne duruyoruz o zaman?