DÖRT DUVAR ARASINA

  
Harfleri dört duvar arasına sıkıştıran nice yazarlar biliyorum. Oysa yazım ne kadar özgürse o kadar gerçekçidir. Şehirler gezmeden, bir ceviz ağacına sırtına dayamadan nasıl sevdadan bahsedilebilir oysa…
Sevdaya dair iki kelam beyti olmayana da ben yazar demem ya o da ayrı bir hülasa. Çiçek koklamadan, bir yavru ceylanı sevemeden de sevdaya dair satırlar aralamak imkânsız olsa gerek.
Slyviayı yazı yazdıran elbette ki o ceplerine taşları doldurup intihar ettiği gölden başkası değildi. İnsan tabiattan uzaksa yazmaya da eğrelti durur çünkü.
Van gogh’un evinin manzarasını çizdiği tablolardan izleyince insan anlayabiliyor iyi bir ressam oluşunun rastlantı olmadığını. O manzaradan ya ressam çıkardı yahut yazar çünkü…
 
***

                                 İYİLİK
İyi bir çocuk olursan onları görebilirsin diye öğretilmişti bize. Hepimiz iyi çocuk olmaya çalıştık sanırım ama kimler iyi kalabildi işte orası bir muamma olsa gerek. Bahsettiğim Şirinler denilen mantar kurtları…
Kurt deyince bir anda yüzünüz buruştu gibi ama hele ki mavi renkli olduklarını duyduğunuzda biraz daha afallamış gibisiniz. Benim kuşağımdaki çocukların hepsi bu çizgi film karakterlerini mutlaka anımsarlar. Hepimizin ortak kaygısı ise bir gün onlarla karşılaşabilmekti.
Şuan ki çocuklara baktığımda ise kötü olmak istiyorlar. Joker’e özenen büyük bir çocuk kitlesi var. Yuvarlandıkça irileşen kartopu kütlesi gibi ise durum büyümekte. İyi olmak kaygısı taşırken, kötü olmaya çalışan çocuklara ne zaman döndü peki bu ibre?
Değişmek isteyen büyükler sebep oldu. Her şeyin fazlası zarar sözü de buradan gelmekte. Daha çok, daha çok derken kaybettik biz fantastik iyi dünya görüşlerimizi…
Değişim ve dönüşüme birçok insana göre daha fazla inanırım. Tahribata uğradığı zaman tehlike başlıyor. Bu değişim ve dönüşüm güzel tamirata yönelik olmuş olsa dünya cennete dönmez miydi zaten.
Tamirat iyilik, tahribat kötülük dersek şirinleri görmek dileğiyle…