Yaşam en güzel varlığıdır insanın,sevdasıdır,

yüreğidir,gözleridir,

yaşamın iyi ve kötü diye bildiğimiz yanları bir şekilde hepimizi etkilemekle beraber; bazen gülmek,bazen ağlamak,bazen türküler söylemek,bazen ağıtlar yakmaktır...bazı acılar doğaldır,bazıları ise;insanın insana verdiği acılardır...savaşların hiç durmadığı dünyada,kanların aktığı,anaların ağladığı çok yer vardır...tek sebebi ise;bir gün hepimizin doyacağı kara topraktır, o topraklar yaşarken altın olmuşturda nice çocukların oyuncağı tanımadan,nice gençlerin sevgiyi tanımadan,sevgilinin elini tutmadan bu dünyadan ayrılmasına sebep olmuştur...bu yüzden ortadoğu her gün kanar,her gün yanar...

 

Yaşamın adresi mutluluk olamıyor,sevda olamıyor,barış olamıyor,sevgi olamıyor...çünkü; çoğumuzun bencilliği duyarlılığından daha ağır basıyor,çünkü çıkar ve para hırsı içimizi kuşatıyor,elde olanı paylaşmak yerine,en çoğuna sahip olma hırsını bir yaşam biçimi haline getirmek yaşam adına,umut dolu yarınlar adına bana endişe veriyor...

 

İnsan dünyasıyla,güneşiyle,ayı ile, gökyüzüyle,

yeryüzüyle,deniziyle,karasıyla,balığıyla,çiçeğiyle gerçektir,bunlarsız insan bir hiçtir...

 

İnsanı güzel yapan duyarlılığıdır,kendine yaşam şansı verilmiş insan bu dünyaya layıkıyla davranmalıdır,aldığı soluğu haketmelidir,dünyanın dengelerini etkilememelidir,telafisi olmayan hatalar yapmak dünyamıza çok zarar verebilir....

 

Ben bu yüzden yaşadığım dünyamın iklimi bozulmasın diye,balıklar denizinde yaşayabilsin diye,çiçekler baharında açabilsin diye,güneş hergün yeniden doğabilsin diye,kuşların yuvası bozulmasın diye,mevsimsiz karlar yağmasın diye,anaların yüreği yanmasın diye,çocuklar oyununu oynayabilsin diye,kendi acısına dayanamayan kimseye acı yaşatmasın diye,kendi çocuğunun acısına dayanamayan kimsenin çocuğuna kıymasın diye yazıyorum,yaşıyorum bu dünyada..............

 

alimelek(31 ocak 2004 )