Gölköy'ün Bir Eczacı Ahmet'i Vardı. Geçti Gitti Bu Dünyadan... Rahmetle..

* Bestegül Çoruh 

6 sene önce bu gece.. Korku, endişe, biraz umut, belli belirsiz bir uyku. 6 sene önce bu saatler, moladan dönen nöbet ekibi şefine koridorda görüş talebi iletmek.
Olacak iş değil tanıdılar beni etmem aslında ama bir anda çıkıverdi ağzımdan, sanki çağırdın beni hissettim, oysaki son günlerde derin bir uykudaydın..
Olacak iş değil müsade etmezler aslında. Kabul ediliyor. Ölümün içinde belki de ölümle kardeş bir mesleğe sahipken ölümü o an öğrenmeye başlamak.
Artık veda zamanı. Biraz olan umut tükendi. Zor ama paha biçilemez bir fırsat. Seninle yoğun bakım sınırları el verdiğince vedalaşmak. 'Beni duyuyor musun bilmiyorum ama ..' diye devam etmiştim en sonlarda ve kalan sözlerim bittiğinde sen sağ gözünden süzülen bir damla yaş ile bana "Duyuyorum, anlıyorum, biliyorum, hoşcakal, görüşmek üzere abla" demiştin..
6 sene önce bu gece sabaha karşı.. Sonrası ise sadece takdir edilen saati beklemece. Tuhaf bir sukunet hissi. Yağmaya başlayan yağmur. Ömrüm olduğunca yaşamak ve kuşaklarımıza aktarılmak üzere emanet kalan öğretiler deryası. Gerek fiziken gerek karakter olarak miras kalan benzerlikler.. Dünya'nın bir süreliğine durduğu an.. Kandillere, bayramlara karışarak giden sen.. 6 sene önce bu sabah..
Dünya kaldığı yerden dönmeye devam ederken, seni her gün özleyen,ve her gününü aslında hep seninle yaşayan ben.. 6 sene sonra bu sabah.. #işteöylebirşey #birderinhasret #rahmetile #duaile #seniçokseviyorumbabam #devrindaimolsun #eczahmetçoruh