Görgülü insanların daha nazik davrandıkları bir gerçek. Görgü kurallarını bilmek, adı üstünde insanı görgülü yapar. Ancak nezaket sadece görgü kurallarını bilmek ve bu kuralları harfi harfine uygulamak değildir. Nasıl pahalı kıyafetler, bir insanı seçkin yapmaya yetmezse, zorunlu görgü kurallarını uygulamak da bir insanı gerçek anlamda nazik yapmaz.

Nezaket, bir davranış tarzından öte, bir düşünce biçimi ve hayatı algılayış şeklidir. Nezaket neyi nasıl söylediğimiz, nasıl davrandığımız, çatalı-bıçağı ne maharetle kullandığımız ya da oturup kalkarken nasıl bir görüntü verdiğimizden daha derin bir konudur. Nezaket hayatın her alanında, selamlaşmadan özür dilemeye, teşekkür etmekten itiraz etmeye, eleştirmekten yüreklendirmeye kadar her ayrıntıda kendini belli eden bir bakış açısı, bir hayat anlayışıdır.

Görgü kurallarını öğrenmek, insanlara nasıl davranılacağını bilmek elbette çok önemlidir ama gerçek nezaket, insana değer vermekle elde edilen bir meziyettir. Karşımızdaki insana verdiğimiz değeri belirleyen de davranışlarımızı şekillendiren düşüncemizdir. Mark Twain’in dediği gibi, nezaket öyle bir dildir ki onu sağır olan da duyar, kör olan da görür…