O zamanlar UTANMA DUYGUSU yok muydu?
Vardı tabii ki...
Hem de bugünlerden çok daha yaygın ve muhafazakâr bir utanma duygusu
vardı ve de HAYÂ denirdi o duyguya.
Lâkin bugünün utanma duygusu ile o günlerin Hayâsı değer yargıları açısından çok farklıydı.

O yıllarda hırsızlıktan, yalan söylemiş olmaktan, rüşvet almaktan, irtikaptan, ihtilâstan hayâ duyulurdu, ar edilirdi.
Namuslu adamın elbisesinin yamasından utanılmazdı.

Bu devirde ise ahlâk değer yargıları çok değişti.
Daha doğrusu ahlâk kavramı yok oldu gitti.
Şimdi fakirlikten utanılıyor da namussuzluktan hiç utanılmıyor!