"Dedem 1314 doğumluydu bu günkü tarihle 1898, ninem 1315 li.O tarihte nişanlı imisler ölümlerinde ben 20-23 yaşlarındaydım Rus gemileri Trabzon açıklarına demir atmışlar. Boztepede top bataryası varmış bu bataryadan gemilere ateş açılmaya başlamış Akçaabat'ın (Kamara) tepesi vardır halk o tepeye çıkmış bu olayı izliyormuş. Ilk gülle geminin 100 metre kadar yakınına, ikinci gülle daha bi yakınına, diğer gülle geminin kenarına düşmüş. Gemiden bu ana kadar hiç bir tepki yokmuş ta ki geminin kenarına düşen gulleye kadar.Bu sırada geminin baş ve kıç kısmında iki patlama olmuş Bizim Boztepe bataryası duman içinde kalmış.Daha sonra bu gemilerden birisi Akcaabat limanına yanaşarak karaya asker çıkarmışlar.Dedem o yıllar askere alınmış ninem yedi kardeşini de yanına alarak (en büyüğü ninem 17-18 yaslarinda) Giresun istikametine doğru halk ile beraber yürümeye başlamışlar. Yanlarına bir tane de inek almışlar sütünden yararlanırız düşüncesiyle. Filikalarla karaya çıkmaya çalışan Rus askerleri bağırıyormuş "gitmeyin biz insansız memleketi ne yapalım" diye.Vakfikebir (O zamanki adi Büyükliman) orada inek daha yürüyememiş  onu orada terk edip yollarına devam etmişler ninemin deyimiyle Keresin, Tirbol, Ünye e öyle gidiyorlarmış. Gece bir yerde konaklamışlar taşları yastık yapıp yatmışlar sabahleyin bu taşların mezar başlıkları olduğunu mezarlıkta yattiklarini görmüşler.7 kardeş çıkmışlar 2 kardeş dönmüşler, beşi yolda hastalanarak yolda ölmüş. Zor yıllardı, hepsine rahmet .
Yazar Halil Cak