Muzaffer Günay yazdı: YÖNETİCİ VE BAŞARI

Bizde "Kol kırılır yen içinde kalır." sözü meşhurdur.  Mesela,  bir belediye başkanını  eksileri ve yanlışlıkları bağlamında  ilk eleştirmesi gereken destekleyenler olmalıdır. Hakkaniyetin ve adaletin  gereği budur.
 Kötü benim kötümdür diyerek  geçiştirmek, hakkaniyete ve adalete  külliyyen terstir.  Bağnazca taraf tutmak, bu memlekette  epey kayıplara  kapı aralamıştır. 
Sizden  olmayan yöneticiyi  eleştirmek, marifet  değildir. Yanlışı kim yaparsa yapsın  karşı durulmalıdır.
Görevini yapan ise, kim olursa olsun  desteklenmelidir.  Partisi, görüşü, fikri zikri ne olursa olsun, görevinin  hakkını vereni  el üstünde tutmak, ahlakın ve adil olmanın  gereğidir.

Eli kalem tutan  kalemiyle,  imkanı olan  gereken  yardımı yapmakla dürüst yöneticinin  yanında yer almalıdır.
Ki,  adalet yerini bulmuş olsun.

Kötü bizim kötümüzdür, herkes  vuruyor, bir de biz vurmayalım demek, zalime destek vermektir.

Siyaset sahnesinde  olanlara karşı, daha bir adil olmak,  elzemdir. Parasal  konularda da net olmalı yönetici.  İster, seçimle gelmiş, isterse  atama ile gelmiş olsun  her yönetici  kanunlara, ahlaka, halka ve  en  mühimi Allah'a karşı sorumlu olduğunu bir an bile  aklından  çıkarmamalıdır.

"Tüyü bitmedik yetimin hakkını  gözetmek"  bir idarecinin  ilk vazifesidir.  Eş, dost, ahbap kayırmacılığı  baştan ayağa zulümdür. Torpil, ağır bir günahtır. 

Hizmetler  bağlamında da  keza hakkaniyete  en yüksek  düzeyde  riayet etmeyen  idareciden   hayır çıkmaz.

Harcamalar, adilce yapılmalıdır. Bir kuruş bile,  yanlış işe  tahsis edilmemelidir.

İşe alımlarda, ahbap-çavuş ilişkisinden  uzak durulmalıdır.  Hak etmeyen işe alınmamalıdır. İşini savsaklayana  gereken  cezalar uygulanmalıdır.

Kurum içi görevlendirmelerde  de dikkatli olunmalıdır. Personel arasında  ayrımcılık yapan idareci,  o kurumu  adam gibi yönetemez.
 Lüzumsuz  harcamalar, kurumun  bir çok önemli işini   aksatır. 
Yerli yersiz  borçlanmalar da böyledir.

Kayırmacılık, fena bir  iştir.  Görevini  savsaklayanlar, yasalar  çerçevesinde   işlem görmelidir. Haksızı korumak, bütün kurumu  sarsar. 

Personel, önce adalet  ister. Koruma ve özel muamele, tüm çalışanları  yöneticiye  karşı güvensiz kılar. 

Hak edene  ödül, vermek,  çalışanı onurlandırır. İlk amir, sıralı olarak  personel  arasında adaletle  uygun  davranmalıdır.

Gerektiğinde  tatlı-sert olan amirler, otorite  kurmakta zorlanmazlar.

Tepe yönetici  akçeli işlere  bulaşmamalıdır. Bulaşanların  cezasını  vermekte  tereddüt etmemelidir.

Aşırı  disiplin, sıkar;  yetersiz disiplin sulandırır.

Otoriter  olamayanların  yöneticilikleri   başarılı olmaz.  İstismar edenlerin  her zaman olabileceği  unutulmamalıdır.