2014 yılında; 13.ACM, usul yasasındaki değişikliği "yeni olay" diye değerlendirerek şike davasında yargılamanın yenilenmesi kararını verdi.

Bırakın herhangi bir hukukçuyu, herhangi bir hukuk fakültesi öğrencisinin bile yap(a)mayacağı bir hukuk ve yasa cinayeti idi.

Karara itiraz ettiğimiz 14.ACM itirazımızı reddeti; ama 200 civarındaki mahkeme bu akıl almaz kararı, saçma buldu ve emsal kabul etmedi.

Şikeciler ve hamileri ortalığa öyle bir korku salmışlardı ki; görüştüğümüz akademisyenler ve baro başkanları BÖYLE SAÇMALIK OLMAZ demelerine rağmen mütalaa istediğimizde ADIM GEÇMESİN diyorlardı.

Bir partinin genel başkanlığı için adları geçen 2 baro başkanı, bizzat görüştüğüm en iyi hukuk fakültemizin ceza hukuku hocası ve daha nice yüksek yargı üyeleri, hakim, savcı, akademisyen, avukat kamuoyuna doğruyu açıklayamadı.

Şike cephesi, kontrol ettiği medya vasıtasıyla yargılamanın yenilenmesi kararındaki hukuk cinayetini gizliyor, tetikçileri ile medyadan "feto kumpası" yalanını pompalıyordu.

Gerçeği kamuoyuna anlatması gereken Trabzonspor Yönetimi ise, kafasını kuma gömüp; gerçekleri korkmadan dile getiren hukukçularını iftiracıların önüne atıp, yok etmeye çalıştı.

Menfaat odaklı yaşayanların adalet istemelerini bekleyecek kadar saf değildik; ama çoğunluğun böyle yaşadığını bilemeyecek kadar saftık:)

Şike sürecinin iç yüzünü bilmeyenler Yargıtayın bozma kararının Türkiye için ne kadar değerli olduğunu da bilemezler.

Bu ülkede her şey bitti derken; Yargıtay'da hukuka riayet eden cesur hakimlerin oluşu, çok sayıda aklı erenin umutlarını yeşertti.