Türk tarımı neden bu duruma geldi ?

 
Necdet topçuoğlu
 
Tarım yapılabilmesi için, önce tarla gereklidir. Tarlalarımız miras ilişkileri sebebiyle parçalanarak arsa haline gelmiştir. İkincisi tarımı yapacak çiftçi gereklidir. Çiftçilere ne oldu ? Çiftçiler şehirlere göç ettiler. Köylerde neredeyse sadece yaşlılar kaldı.
 
Üçüncü olarak tohum gereklidir. Ülkemiz milli tohumlarını kaybetti. İthal edilen katil tohumlar tarlalarımızı zehirledi, topraklarımız hastalandı. 25 yıl süre ile karantina uygulanacak olan topraklarımız var.
 
Dördüncü olarak makul fiyatlarla elde edilebilecek su, gübre, mazot, ilaç gibi girdiler gereklidir. Peki girdilere ne oldu? Girdilerin çoğu ithal ürünü olduğu için, artan döviz kurları sebebiyle fiyatları uçtu.
 
Girdi fiyatları asansör ile yükselirken, ürün fiyatları merdivenden yükseliyor. Haklı olarak üretici zarar ettiği için ekmiyor biçmiyor. Buraya kadar sorunu ortaya koymaya çalıştık.
 
Peki çözüm nedir ?
Çözümü anlatmak için, geri dönüp tek tek sorunları çözelim. Tarla gerekir demiştik. Parçalanıp arsa haline gelen topraklarımızı toplulaştırarak, yeniden işlenebilir büyüklükte tarlalar oluşturmalıyız.
 
İkinci olarak çiftçi gerekir demiştik. Şehirlere göç eden çiftçilerimizi köye döndürecek destekleri vermeliyiz. Üretmeden verilen sosyal yardımları bırakıp, üretimi desteklemeliyiz. Üretime verilmeyen her türlü destek bize enflasyon olarak geri dönmektedir.
 
Üçüncü olarak tohum gerekli demiştik. Topraklarımıza hastalık bulaştıran ithal katil tohumları bırakıp, milli tohumculuk politikamıza geri dönmeliyiz.
 
Dördüncü olarak makul fiyatlarla girdi temini gerekli demiştik. Su, mazot, gübre, ilaç gibi girdiler desteklenmelidir. Girdilere zam yapıp, üreticiye ekmiyor üretmiyor diye kızmak, bu en azından iş bilmemektir. Önce sorunlar tespit edilip, sonra sırası ile çözümlenirse, türk tarımının eski günlerine dönmesi mümkündür. Aksi takdirde bunlar daha iyi günlerimizdir.
 
Bu iş bilmezlik devam ettiği sürece aç kalmaya mahkum kalırız. En yakın zamanda türkiye hayvancılığının durumunu yazacağım.
 
(15, mart, 2024-ankara)