NAYLON YAZARLIK. ..

Şunu anlayın artık!
Eline kalemi alan yazar olamaz.
Yazarlık bir sanattır.
Yetenek yoksa, duygu derinliği yoksa, hayal gücü sığ ise, empati duygusundan yoksun ise,
amacı yoksa, mesaj kaygısı, yola çıkış sebebi toplumun faydasına üretmek değilse bu kişi yazar olamaz, olmamıştır.
Nitekim bu tarz çok sözde yazar yolda kalmıştır.
Çoğu sözde yazar bilirim ki başkasına kitap yazdırmaktalar.
Bu durum geçmiş, ulu çınar yazarlarımızın kemiklerini sızlatmaktadır.
Başkasına yazdırdığı kitaplarla bol paralı reklamlarla, popülist atraksiyonlarla yazar olunamaz.
Yazarlık tıpkı dervişlik gibi pişmek  gerektirir.
Demlenmek gerektirir.
Yeteneği olmayan edebiyat yazamaz. Sadece kitap okumakla  da yazar olunamaz.
Şöyle olur; zorlar
kuru, alıntı, içi boş faydasız bir kaç kelam yazar, buna da edebiyat denmez. Edebiyat sözlere ruh giydirmektir.
O ruhu ilmek ilmek işlemek, zihinlerde mekan mekan dolaştırmaktır.
Edebiyat; okuyucuya duygu sağnağı yaşatan, yaşaması gereken ve aynı zamanda bilgi sunan bir alandır. Yani hem zihne hem de ruha katkı sunmaktır.
Gerçek bir edebiyatçı yazacağı öyküyü romanı, ya da masalı önce zihninde ruhunda hissetmeli.
Mutlaka yaşanmışlıklardan izler taşımalı.
Öykünün ya da romanın geçtiği yerleri görmüş, bilmiş olması gerekir.
Diyeceksiniz ki görmeden yazılamaz mı yazılır ama okuyucu   onun eksikliğini, baştan savmalığını hisseder.
İyi bir yazar okuyucusuna değer veren, onları önemseyen bir yazardır. Tek taraflı düşünmez, düşünmemelidir. Edebiyat-  yazarlık ; okuyucu ve yazar arasında ahit,  akittir .
Bu ahte ve akte sadık olamayan yazmaya kalkması lütfen.
Okuyucuya saygı gösterilmelidir. Naylon yazar olmanın bir değeri yoktur.
ZEYNEP HAŞEMİ BAYRAKTAROĞLU