Birçoğumuz için kır çiçek alanları doğada karşılaşabileceğimiz en güzel deneyimlerden biridir. Kır çiçeği serbest bir şekilde, insanlar tarafından özellikle tohumlanmadan ya da dikilmeden doğada yetişen çiçektir. 

 

Güzel bir kelebek dolu çayırda, süsen veya papatyalar ile kaplı bir orman yolu boyunca bir çiçek almak ve seçmek için çocukluktan yetişkinliğe kadar derin bir dürtü vardır içimizde.. Çünkü hepimiz böyle anıları taşıyoruz. Oysa binlerce insan her yıl bu arazilerini ziyaret ediyor ve her birinin sadece küçük bir kısmı birkaç çiçek toplar ise , yakında geri kalanımızın tadını çıkaracak hiçbiri olmayacaktır.

 

Bir kır çiçeği tohumu doğru zamanda yeşermek için onlarca yıl bekleyebilir, Doğa sürprizlerle doludur, çiçeklerin nerde, ne zaman, ne yoğunlukta açacakları hiç bilinmez.

 

Yağışlarla beraber, bahar sıcaklıkları da çiçeklenme dönemini etkileyen önemli çevresel faktörlerdendir.Bitkilerin çimlenmesi, Eylül ve Aralık aylarında başlar. Çiçeklenmenin en yoğun olduğu dönem, Şubat ortasından, Mayıs ortasına kadardır.İlk olarak ovalara bahar gelir ve ovalar renk renk yaban çiçekleriyle bezenir, yükseklerde mevsim halen kıştır. Havalar biraz daha ısınmaya başlayınca, ovalardaki çiçekler yoğunluğunu kaybederken, yamaçlardakiler açmaya başlar.Ve bu renkli yolculuk, alçak rakımlardan yükseklere, güneyden kuzeye doğru devam eder, Haziran- Temmuz ayında dağların zirvelerinde son bulur.

 

Hemen hemen tüm kır çiçekleri kırılgandır ve birçoğu toplandıktan kısa süre sonra solgunlaşır ve yok olur. Yıllar boyunca, düşünmeyen insanlar tarafından kır çiçeği toplamanın etkileri, çiçeklerin kendisinin kaybının çok ötesine geçer. Kır çiçekleri kaybolduktan sonra yıllarca kritik bir olay zinciri tetiklenir. Bunu sık sık fark etmiyoruz, ancak kır çiçekleri tozlayıcılar, kuşlar ve küçük hayvanlar için tüm ekosistemleri mikro ölçekte destekliyor. 

 

Kelebekler ve diğer böcekler, küçük kuşlar ve hayvanlar, yiyecek sağlama ve yaşam destek sistemleri için tohumlara, nektar ve polenlere bağımlıdır. Buna ek olarak, bazı tozlaştırıcılar çok hareketli değildir veya çok küçük ev aralıklarına sahiptir veya sadece bir bitki türüne bağımlıdır ve yaşam alanları yok edildikten sonra ölürler.

 

Tüm canlı organizmaların çoğalması gerekir. Kır çiçekleri kazmak, kır çiçekleri toplamak veya tohumlarını toplamak bir bitkinin üreme yeteneğini azaltacak ve bu bölgedeki uzun süreli hayatta kalmasını olumsuz yönde etkileyecektir. Yabani çiçeklerin vahşi doğadan uzaklaştırılması, bu tür gıda ve örtü için bağımlı olan tozlayıcıları ve diğer hayvanları olumsuz yönde etkileyebilir.

 

Doğal yaşam alanlarından kazıldığında çoğu kır çiçeği daha nakledilmeden hayatta kalma şansı bulamaz. Ormanlarımızdan ve meralardan kır çiçekleri kaldırmak, diğer ziyaretçilerin doğal mirasımızın tadını çıkarmasını önler.

 

Unutmayın, orman ve çayırlarımızdaki kır çiçekleri ve diğer yerli bitkiler yerel ekosistemlerin sürdürülmesine yardımcı olur.

 

Kır çiçeklerine ve habitatlarına saygı gösterin ve onları koruyun, arkanızda sadece ayak izlerini bırakın ve sadece fotoğraflar çekin, böylece gelecek nesiller de değerli doğal mirasımızın tadını çıkarabilir.

Fotoğraf ve Yazı: Ayhan Küyük