Bu kadınlar;
Sorunlarını babalarına aktaramıyorlar. Ya umursamayacağı ya faydası olmayıp zararı olacağı ya da hemen üzüleceği için.
Kızlarının arkalarında durmayan babalar; kendilerine biraz destek olan,azıcık koruyan adamlara tav olmuyor mu? Babadan alamadığını reklamlara kanıp karşı cinse yem olmuyor mu?
Sonunda gidip babası gibi birilerini bulmuyorlar mı?
Evlendiğinde bile ,annesi gibi ezilmemek için hep savunma modunda olmuyor mu?
Küçük yaştan itibaren başının çaresine bakmak zorunda kalan, erkek büyüyen, hatta anne-babasına ebeveynlik yapan kızlar olmuyor mu o kızlar?
O kızlar;
Güçlü olmak zorunda kaldığı için, istemeyi bilmeyen,
Sorumluluğu paylaşamayan,
Koşulsuz sevileceğine inanmayan,
İnanmadığı için de koşul sağlayan kızlar olmuyor mu?
Sevgili Babalar;
En çok da kızlarınıza sahip çıkın. Kıskanarak, yasaklarla, eteğinin boyuna karışarak değil. Sarılarak, konuşarak, dertleşerek..
Sevgili baba; Bugün senden alamadığı sevgiyi, yarın senin gibi gıdım gıdım veren ya da vermeyen birinin peşinden koşarak almasını istemiyorsan, Sev, Sarıl Değer ver.
Dağ gibi arkasında dur. Sonuçta Baba sevgisi görmemiş her çocuk yetimdir