Uluslararası Politika Kitabımda, SAVAŞ konusu derinliğine incelenmiştir. Belli koşullar oluştuğu zaman, insan iradesi ile savaştan kaçınılamıyor.

Etkin ve yeni bir silahı kullanan taraf savaşı kazanıyor. Türkler savaşçı bir millet. Türk tarihine bakmak, savaşların nasıl kazanıldığını ve kaybedildiğini öğrenmeye yeterlidir.

Bir askerin bir hareketi ile etkin vuruşun eşit kaldığı dönemlerde, başarı süvarilerden geliyordu. Atı ehlileştiren Türkler, Ateşli silahlara kadar atı silah olarak kullandılar. Ateşli silahları ilk kullanan Türkler oldu. Fatihin topları örnek olarak verilir. Top, bir çağı bitirip yeni bir çağı başlatmaya yetmiştir. 

Yavuz Sultan Selim Han, ilk defa, kurşunu tüfeğe yerleştirmiş ve Osmanlı topraklarını ikiye katlamıştır. Babür Han, Osmanlıdan ödünç aldığı toplar ile 1526 yılında Hindistanı ele geçirmiş ve 1858 yılına kadar, Babür Türk İmparatorluğu Hindistanda egemen olmuştur. 

Topla gelen Babür imparatorluğu, topu geliştiremedi.  İleri teknolojiye sahip İngiliz topu karşısında tutunamadı. 1858 yılında yıkıldı.

Parabolik atış yapan İngiliz topunu kullanmak için matematik bilmek gerekiyordu. Matematikte geri kalan Osmanlı hatasını, 1854 Kırım Savaşı sırasında öğrenebildi. Mühendis mektebi kurup, matematik derslerine önem verildi. Ama çok geç kalınmıştı.  

Osmanlı, kurşunu mermiye koyamadı. Kurşunu mermiye koyabilmek için sanayi gerekiyordu. Osmanlı sanayi devrimini kaçırdı. Cezasını halen biz ödüyoruz. 

Batı, bir gerçeği biliyor. Türkler, imparatorluk kurma geleneğine ve  yeteneğine sahip bir millet. Türklerin,  etkin silahlara sahip olmasından korkuyor. Engellemek için elinden geleni yapıyor. Ancak, genetik kodlarımız, bizleri, egemen yaşamaya ve  başarılı olmaya mecbur bırakıyor.

Silah sanayinde epey yol aldık. Bu yolun önünü kesmek için Batı, vekalet savaşına hazırlanıyor. Bu amaçla, Türkiyeyi kuşatıyor. Güneyimizde, PYD/PKK lıları silahlandırıyor. Batımızda, Yunanı kullanıyor.

Ufukta savaş görünüyor.

Şinasi Kara