Yavuz ŞEN
Mor ineği, eşsiz doğa güzellikleri, süslü ahşap çiftlik evlerini gösteren kartpostal resimleri, peyniri, çikolatası, Alp dağları ve bu dağlarda çıplak ayakları ile koşuşturan Heidi’si ile meşhur, özgür ve zengin İsviçre, demokrasinin ve çağdaşlığın kalesi İsviçre, haklar ülkesi İsviçre.Peki, hep böyle miydi: 18. yüzyıl sonlarında bile hala fakir bir tarım ülkesi olan İsviçre nasıl günümüzün modern İsviçre’si oldu.
Gerçek, kan dondurucu bir uygulamadan başka bir şey değildi.
Her şey 1789 yılında 14 yaşından küçük çocukların fabrikalarda çalıştırılmasını yasaklayan bir düzenleme ile başladı, görünüşte masum, çocuk haklarına saygılı bir karar gibi duran bu düzenlemenin arkasında vahşi bir plan yer alıyordu, düzenleme ile çocuk sömürüsü için yeni bir kapı açılıyor, binlerce çocuk geri dönüşü olmayan bir batağa sürükleniyordu.
Yeni düzenlemeyle, devlete borcu olan, boşanan ailelerin, fakir ailelerin çocukları, yetimler, ailesi ceza evinde olanlar veya suç işleyen çocuklar, kilise aracılığıyla çalıştırılmak üzere başka ailelerin yanına yerleştirilmeye başladı.
Bu düzenlemenin arkasında İsviçre'nin geri kalmış tarım ekonomisini canlandırmak, iş gücünü ucuz hale getirmek söz konusuydu. Böylece yoksul ailelerin eğitimsiz çocukları ailelerinden koparılıp tarlalarda köle olarak çalıştırılmaya başladı. Verdingkinder (çıplak ayaklı çocuklar) olarak anılan bu çocuklar kiliselerin açtığı pazarlarda zengin çiftlik sahiplerine satılırdı.
Kilise, yapılan bu uygulamayı meşrulaştırmak için verdingkinder’lere kurtarılmış çocuklar olarak hitap ederdi, bu çocukları kötü ailelerin ellerinden kurtardıklarını iddia ederdi. Verdingkinder’leri diğer çocuklardan ayıran en önemli özellikleri ayakkabı giymiyor olmalarıydı.
Okul ve eğitim pek çoğu için hayaldi, içlerinde tecavüze uğramış olanlar, hasta olduğunda doktora götürülmediği için ölenler oluyordu, ahırlarda hayvanlarla birlikte yaşayan, yalın ayak ve hemen her zaman aç olan bu çocuklar, toplumsal hayatın olağan, sıradan bir parçası olarak kabul gördü.
İsviçre hükümeti 1974 yılında bu vahşi uygulamanın sorumluluğunu kabul etti ve tüm mağdurlardan özür diledi. 2016 yılında verdingkinder’lere federal hükümet tarafından tazminat ödenmesi kararlaştırıldı. 300 milyon Frank tazminatın mağdurlara ödenmesi konusunda mutabakata varıldı..
YORUMLAR