Abdul Sattar Ehdi 1 Ocak 1928'de Hindistan parçalanmadan önce doğdu. Doğumu sefalet içinde oldu ki yoksulluk ve tedavi masrafını karşılayamadıkları için annesini kaybetti. İşsizlik ve çaresizlik kendisini dilencilik yapmaya itti. Bunun içinde yirmili yaşlarında dilenciliğe başladı.

Dilenerek biriktirdiği paralar ile ilk olarak küçük bir dispanser kurdu. Kurduğu bu dispanser ücretsiz olarak hizmet verdiği için bu dispanserde kullanılan ilaç ve diğer malzemeleri toptancılardan ucuza alıyordu.

Tek gelir kaynağı yaptığı dilencilikti zaten ölene dek hep dilencilik yaptı.
1951yılında 500 dolar ile Edhi vakfını kuran Ehdi, dünyanın en büyük ambulans hizmeti veren kuruluşunda kurucusu oldu.

Ayrıca yetiştirme yurtları, madde bağımlılığı ile mücadele merkezleri, kadın sığınma evleri, huzur evleri, akıl sağlığı bozuk olanlar için rehabilitasyon merkezleri, sağlık merkezleri ve aş evleri dahil bir çok merkezi kurmuştur.

Yaşamının sonuna kadar 350 sosyal yardım merkezi, 25 hastahane, 1800 ambulans, cenaze araçları, 28 kurtarma gemisi ve 2 yardım uçağı aldı. Ayrıca 20,000'den fazla çocuk, 50,000'den fazla yetim, 40,000 hemşire ve 1000'lerce çalışan yetiştirmiştir.

Terk edilen bebeklerin ölmemesi için yardım merkezlerinin önüne metal beşikler yaptırdı. Terk etmek isteyenler başka yere atmasın veya ölüme terk etmesin diye. 50,000'in üzerinde bebeğin bakımını üstlendi. Bu gün binlerce bebeğin kanunen babasıdır. 

Yaşamı boyunca Dünya ülkelerinden onlarca barış, sağlık ve insanlık ödülleri ve plaketleri almıştır.

2016 yılında ise hayata gözlerini yumdu. Cenazesine onbinlerce insan katıldı, resmi devlet töreni düzenlendi. Öldüğünde kendisinden geriye kalan tek şey iki çift elbiseydi.

Son vasiyeti ve talebi olan tüm organlarının bağışlanması istemi ne yazık ki yerine getirilemedi. Bunun nedeni ise, yaşından ötürü gözleri dışında kalan tüm organlarının kullanılamamasıydı.

Ölümünden sonra "Edhi Baba" adında kitap çıkarıldı. Devlet bankası Ehdi babanın onuruna para bastı. Ve bende herkes gibi önünde eğiliyorum Edhi Baba.

Kibir sevgisizliği, sevgisizlik savaşları doğurur.

Mati Wein